Mężczyzna podskoczył, gdy nagle usłyszał twój głos.
-A czy to Ciebie przysyła Hokage? Nie wyglądasz mi na kogoś kto jest w stanie spełnić moje wymagania.... - westchnął głęboko i pokręcił głową -...niech stracę. Mam nadzieję, że Hokage wie co robi. Musisz mi pomóc! - w tym momencie bardzo się spiął i zaczął ciszej mówić -Mam problem. Chciałem zrobić wrażenie, na swojej dziewczynie... więc postanowiłem zająć się jej ulubionym kotem, ale on mi uciekł i teraz siedzi na tamtym drzewie i nie chce zejść. - zestresowany wskazał na pobliski las, więc nie wiedziałeś na którym dokładnie drzewie znajduje się kot.
-Jest duży, biało rudy i ma na imię Pączek, ale chyba na nie nie reaguje.. bardzo lubi myszy! - dodał po chwili, bardzo szybko.
-Jesteś w stanie mi pomóc? - zapytał z nadzieją.

Mężczyzna wyraźnie się uspokoił, kiedy zapewniłeś mu, że dasz sobię radę. Stał na dole i przyglądał Ci się z zaciekawieniem.
Kiedy wskoczyłeś na drzewo zobaczyłeś dużego kota o wrednym spojrzeniu, jakieś 6 drzew dalej. Pączek siedział na grubej gałęzi i lizał swoją nogę, wydawałoby się, że nie zwracał uwagi na to co dzieje się dookoła.
W tym momencie mężczyzna, krzyknął do Ciebie z dołu.
-I jak,  widzisz go?! - dodatkowo machał rękoma, aby zwrócić na siebie uwagę.
Kot słysząc ten skrzypiący głos zerwał się i zaczął uciekać skacząc z gałęzi na gałąź.

Pączek wystraszył się i przyspieszył, a następnie zeskoczył z drzewa wprost do krzaków. Nie siedział tam jednak zbyt długo, gdyż po chwili z krzaków wybiegł nie jeden, a 3 identyczne koty. Każdy pobiegł w inną stronę (w prawo, prosto i w lewo). Nie wiedziałeś więc, który jest Pączkiem i którego tak naprawdę musisz złapać. Koty były zwinne i bardzo szybkie, na dodatek las był dość gęsty, co utrudniało Ci ocenę sytuacji.
Zniecierpliwiony mężczyzna czekał na Ciebie i na kota, gdyż niedługo miał się spotkać ze swoją dziewczyną.

Koty zyskały element zaskoczenia i szybko oddalały się od Ciebie wśród zarośli. Kiedy wybrałeś jednego z nich na swój cel i postanowiłeś rzucić w niego patykiem, zorientowałeś się, że szczęście Ci sprzyja,bo pobiegłeś za właściwym kotem. Pączek odskoczył przed lecącym w niego kijkiem i bardzo się zdenerwował. Wyskoczył do góry i... obsikał Twoje klony, co spowodowało ich zniknięcie, a na Ciebie rzucił się z ostrymi kocimi pazurami. Celując w twarz krzyczał do Ciebie.
-Jak śmiesz nazywać się shinobim! Żeby w kota patykami rzucać? Hańba Ci! - wymachiwał zwinnymi i szybkimi kocimi łapkami, znał się bardzo dobrze na taijutsu. Co mogło dziwić, w końcu był kotem.
Mężczyzna chodził w kółko czekając na Ciebie. Był już bardzo zestresowany, bo czasu do spotkania było coraz mniej, a Ty i kot gdzieś zniknęliście.

Pączek zignorował Twoje irracjonalne pytanie, to oczywiste, że był kotem. I miał po dziurki w nosie zabawy z takim dzieciakiem jak Ty.
Przyjmując obrażenia na rękę została ona mocno podrapana, gdyż zwierzak był zdolny do wzmocnienia swoich pazurów chakrą. W chwili złapania kota za kark, zostałeś obsikany kwaśnym, ciepłym, śmierdzącym kocim moczem. Strumień trafił prosto w oczy, gdyż zwierzak znajdował się na wysokości Twojej twarzy.
Do mężczyzny wolnym krokiem zbliżała się kobieta, właścicielka kota i jego dziewczyna...

Kot próbował się wyrwać i dalej Cię drapać, jednak został mocno przyciśnięty do Twojej klatki piersiowej. Pędziłeś w odpowiednim kierunku, a kot miał przez to duże wstrząsy.
-Nie naciskaj mnie tak bo... - Pączek nie zdążył dokończyć myśli i załatwił się na Twoją koszulkę. Teraz nie tylko śmierdziała Ci twarz i rękaw kocim moczem, ale również koszulka była zapaskudzona, tym razem kocią kupą. Ciężko będzie Ci się pozbyć tego zapachu, gdyż kocie odchody bardzo silnie "pachną". Utrzymują się na ubraniach miesiąc, dwa, a w większości przypadków w ogóle nie da się pozbyć tego zapachu. Dotarłeś tak zapaskudzony w ostatniej chwili do mężczyzny, kobietę rozkojarzył mały kociak, który nieopodal polował na motyla.

Kociak szybko się znudził i pobiegł gdzieś w stronę wioski. Kobieta podeszła po chwili do mężczyzny i przywitała się. Od razu też zapytała o swojego pupila, którego nigdzie nie widziała. Mężczyzna był tak zdenerwowany, że nie wiedział już jak jej odpowiadać, w duchu przeklinał Cię, za to, że nie dałeś rady złapać kocura. Chciał ukryć zgubienie pupila ukochanej, ale wszystko wyszło na jaw. Właścicielka zwierzaka, zdenerwowała się na swojego chłopaka i zaczęła się z Nim kłócić. Pączek był jej ulubieńcem, a teraz go straciła.. Zapłakana odeszła w stronę wioski.

Obyło się bez awantury, przynajmniej chwilowo, gdyż kobieta zauważyła swojego pupila, ale zauważyła też skąd ten pupil 'przyleciał'. Dlatego od razu zapytała o to mężczyznę i podeszła do drzewa za którym się chowałeś.
-Możesz mi wyjaśnić kto to jest i co robił z Pączkiem? - zapytała, a w jej głosie było słychać niezadowolenie.
Mężczyzna nie był przygotowany na taki obrót sytuacji i zaczął się jąkać
-Yyy, no to.. To jest.. - był coraz bardziej zdenerwowany i liczył na Twoją pomoc.
Pączek kręcił się pod nogami kobiety i ocierał się o nie, cicho przy tym mrucząc.

Kobieta słuchając tej opowieści, aż nie mogła w to wszystko uwierzyć. Patrzyła z podziwem na swojego chłopaka i na nieznajomego ninja.
-Czy to prawda? Och jak się cieszę, że nic Ci się nie stało! - podniosła Pączka i zaczęła go mocno przytulać.
Kiedy zacząłeś się oddalać krzyknęła do Ciebie.
-Dziękuję! - i pomachała jedną ręką, gdyż w drugiej trzymała wymęczonego pupila.
Po chwili dźgnęła mężczyznę łokciem w brzuch i coś szepnęła, by ten się ruszył. Mężczyzna niechętnie podbiegł do Ciebie.
-Nie wiem jak Ci dziękować! Gdyby ten sierściuch się nie znalazł, to chyba ukręciłaby mi głowę. Przekażę Hokage zapłatę dla Ciebie. - powiedział z wdzięcznością i nieukrywaną ulgą.


KONIEC MISJI.