Teren faktycznie był inny niż się spodziewałem. Stwierdziłem też, że jeżeli mój przeciwnik miał wodną naturę chakry, to znajdował się na idealnym dla niego terenie.
Mimo to, gdy nieznajomy chłopak ukłonił się i życzył mi dobrej walki, zrobiłem dokładnie to samo. W tym momencie sędzia dał znak do rozpoczęcia walki.
Wiedziałem, że muszę dać z siebie 100% gdyż bardzo zależało mi na randze genina, poza tym prowadziłem swojego rodzaju rywalizację z moim bratem Saino, który również miał wziąć udział w dogrywce.
Oprócz tego zwróciłem uwagę również na powierzchnię wody, która mimo panującej zimy, nie była zamarznięta.
Gdy mój przeciwnik zeskoczył ze słupa błyskawicznie sięgnąłem jedną ręką za siebie po chwili cisnąć w mojego przeciwnika shurikenem, mniej więcej na wysokości jego torsu. Gdy ten złożył pieczęć barana, ja złożyłem trzy pieczęcie Tygrys - Wół - Pies równocześnie z tym zeskakując na powierzchnię wody i ruszając w stronę przeciwnika.

- Wzmocnienie broni... Czymś niewidocznym? Wiatr? - takie myśli krążyły mi po głowie, gdy zobaczyłem, jak moja gwiazdka odbija się od salwy przeciwnika.
Nie chcąc ryzykować spotkania z czymś, czego nie widzę, odskoczyłem mocno w bok (lewo), starając się zachować kilka metrów odległości od ciśniętej przez przeciwnika broni.
W locie sięgnąłem za siebie i po bardzo krótkiej chwili rzuciłem w przeciwnika dwa shurikeny. Oba leciały na wysokości torsu.
Gdy broń przeciwnika mnie ominęła, zerknąłem tylko, czy na pewno nie leci w moją stronę i kontynuowałem bieg do Aruiego z jedną ręką gotową by dobyć katanę.

Odległość między nami, jakieś 8m

- Składał pieczęć... Dokładnie tę samą co wczesniej, więc pewnie znów wzmocnił shuriken - pomyślałem i znów odskoczyłem w bok (kolejny raz lewo) utrzymując sporą odległość od rzuconego Shurikena.
W locie, jednym ruchem wyciągnąłem katanę zza swoich pleców, następnie przystanąłem w pozycji, w której byłem gotów przyjąć atak od pędzącego na mnie przeciwnika. Drugą rękę trzymałem przed sobą.

Lekki odskok w bok i machnięcie kataną, która leci w kunaia, zachowując przy tym czujność pozwoliło mi to ominąć wyrzuconego we mnie kunaia a nawet strącić go kataną.
- Co to za aura?! - pomyślałem widząc napierającego na mnie przeciwnika. Gdy mój przeciwnik znalazł się dość blisko błyskawicznie wyciągnąłem w jego kierunku obie dłonie, z których wystrzelił promień oślepiającego światła, który oślepił mojego przeciwnika.

Przeciwnik nie spodziewał się mojej zamianki broni za plecami co spowodowało, że udało mi się trafić go techniką. Pech jednak chciał, że on też coś przygotował. Jakieś jebitne światło walnęło mi po oczach i widziałem tyle co w bombie dymnej. Czyli kupe. Na szczęście miałem coś co mogło mi pomóc nawet pomimo tego, że nic nie widziałem. Otóż usłyszałem jakiś plusk więc strzelałem, że był to Krajan. Ruszyłem więc szarżą w tamtą stronę. Lewa ręka powędrowała za plecy.

1 tura minęła od chwili, kiedy Krajan oślepił Arui'ego.

Arui:

Zapomniałem czegoś dopisać, sorki

Minęła druga tura od kiedy Arui został oślepiony, tak więc w tym momencie odzyskuje wzrok i...

Krajan:

A więc Krajan postanowił pozostać przy swoim wcześniejszym ruchu. Pozwolę sobie więc ostatecznie nakreślić każdemu z was sytuację od tej chwili
=================================================================================================
Minęła druga tura od kiedy Arui został oślepiony, tak więc w tym momencie odzyskuje wzrok i...

Krajan:

Aruie na wodzie biegną w jeden punkt pod skałami i stoją.

Dwa Krajany ruszają na kopie Aruiego i wskakują bezpośrednio w nie (ze względu na staty, raczej im się to udaje) kopie, zarówno moje jak i Aruiego, puffają. Jeden Krajan nadal stoi na skarpie i trzyma ręce złożone przy sobie.

Z powodu niekorzystnych okoliczności Arui zdecydował się wyskoczyć na powierzchnię wody. Tam spostrzegł Krajan stojącego na skalnej ścianie ze złożonym gestem, zwróconego w jego stronę. Arui, by utrudnić przeciwnikowi sytuację z potencjalną techniką, w odległości 4 metrów od wspomnianej skalnej ściany - sam Krajan stoi (pozwólmy sobie to sprecyzować) na wysokości też ok. 4 metrów nad powierzchnią wody, co razem daje nam ok. 6 metrów bezpośredniej odległości między Aruikm i Krajanem.

RUCH KRAJANA