- Nie jesteś zalogowany.
- Polecamy: Fotografia
 | 4 Heisei, Natsu |  |
 |
4 Heisei, Natsu |
| Kraj | Zachmurzenie | Wiatr | Opady | Temperatura |
|---|---|---|---|---|
| Kraj Ognia | pełne zachmurzenie | lekki wiat | mżawka | 18 °C |
| Kraj Błyskawicy | zachmurzenie z przejaśnieniami | lekki wiatr | brak opadów | 20 °C |
| Kraj Wody | pełne zachmurzenie | bezwietrznie | deszcz | 12 °C |
| Kraj Wiatru | bezchmurnie | lekki wiatr | brak opadów | 26 °C |
| Kraj Ziemi | lekkie zachmurzenie | bezwietrznie | brak opadów | 20 °C |
| Kraj Herbaty | pełne zachmurzenie | bezwietrznie | mżawka | 16 °C |
Dane Personalne
Imię: Ellej
Nazwisko: Aka
Wiek: 20
Data Rozpoczęcia: 3 Heisei, Aki
Płeć: Mężczyzna
Grupa Krwi: 0
Wygląd
Wzrost: 176
Waga: 72
Kolor Oczu: Szare
Kolor Włosów: Białe
Sylwetka: Szczupły aczkolwiek jest mocno zbudowany. Ma jędrne pośladki.
Cechy Szczególne: Rozległa i niezbyt ładna blizna po oparzeniu na zewnętrznej stronie lewej ręki ciągnąca się od barku, aż po nadgarstek.
Historia
Charakter: Pracowity i pewny siebie z niego facet. Jeżeli chodzi o trening to rwie się do niego kiedy tylko ktoś go zaproponuje nieważne w jakiej formie. Czy to w formie sparingu czy też przeprowadzania babci przez drogę. Pragnie siły i nic go nie powstrzyma przed osiągnięciem jej. Jak wielu młodzieńców w jego wieku lubi sobie czasami chlapnąć, zapalić i ogólnie wyszaleć w jakimś przydrożnym zamtuzie, ale zawsze stara się zachować umiar bo budzenie się z rana w stajni będąc całym zarzyganym i z pustym portfelem nie należny do najprzyjemniejszych. Sam tak nigdy nie skończył, ale widział kilku takich co mieli pecha. Nie lubi zabijać jeżeli nie jest to konieczne chociaż jeżeli natknął by się na kogoś odbiegającego od norm społecznych typu pedały i pedofile to raczej tamten miał by małe szanse na przeżycie. Poza tym jest wesoły i lubi sok porzeczkowy.
Wstęp do Historii: Ellej przez większość swojego życia mieszkał na obrzeżach kraju gorących źródeł. Nie był jakoś szczególnie uzdolniony, a może to po prostu nie wyszło bo jedyne czego się uczył poza czytaniem i liczeniem było sadzenie ryżu. W ten właśnie sposób sobie egzystował, ale jak każdy młodzieniec miał jakąś pasję. W jego przypadku była nią sztuka ninja. Potrafił godzinami siedzieć słuchając opowieści przejezdnych o wielkich rzeczach, które robili shinnobi, oraz ich epickich walkach podczas, których mogli zniszczyć całe miasta. Niestety nie miał możliwości dołączenia do akademii. Głównie z powodu braku gotówki, oraz tym że musiał pomagać ojcu i matce w polu. Więc jedyne co mu pozostało to marzenia.
Historia: Ellej wstał z łóżka i przetarł oczy. Wstał i otworzył okno. Głęboko zaciągnął się powietrzem i cieszył się wolnością. Dzień wcześniej skończyli sadzić ryż na wszystkich polach i teraz po prostu nie było co tam robić. Wiedział że jego rodzice jeszcze śpią więc wyskoczył przez okno i skierował się do pobliskiej beczki gdzie szybko się wymył po czym zerknął do spiżarni. Złapał kilka bułek, które dzień wcześniej upiekła jego mama i przegryzając je ruszył w stronę karczmy. Kilka dni wcześniej skończył osiemnaście lat więc mógł już spokojnie w niej siedzieć. Miał ochotę wypić sobie kufelek piwka i pogadać ze znajomkami. Czyli dzień jak co dzień. Tak mu minął czas do późnego wieczora i nadszedł czas na podjęcie ważnej decyzji, albo pije do nieprzytomności, albo idzie spać. Wybrał tą drugą bo nie miał dość gotówki. Dreptał tak sobie i stwierdził że pójdzie się jeszcze przejść. Dzisiaj niebo było wyjątkowo jasne z uwagi napełnię, oraz cała masę pięknych gwiazdek. Szedł wzgórzami otaczającymi wioskę. Dookoła była cała masa niewielkich poletek ryżowych. Usiadł na jakimś kamulcu i patrzył się na zabudowania. Czuł że alkohol, który spożył przestaje działać i trzeba ruszyć do domu. Niestety nie udało mu się to. Kiedy wstał i chciał ruszyć w dół zobaczył zamaskowaną postać. - Masz szczęście chłopcze. Przeżyjesz. Nie miej mi za złe tego co robię. To nic osobistego... Za to mi płacą... - Odwrócił się i zaczął składać pieczęcie. Ellej nie wiedział o co chodzi i po prostu stał i się patrzył. Chwilę potem z ust tajemniczego gościa wyleciała rzeka ognia. Spływała ona błyskawicznie po zboczach niszcząc wszystko na swojej drodze, aby ostatecznie pochłonąć wszystko na dnie. Nawet nie było słychać krzyku. Ciecz zalała wszystko i nie było widać nawet komina karczmy, która była największym budynkiem. Ellej nie bardzo wiedział co miał zrobić. W pierwszym odruchu chciał ratować tych co tam są, ale no... Zrozumiał że wszyscy są martwi. Patrzył na to ułamek sekundy p czym upadł na kolana. W jego oczach zaległy się łzy, a potem zaczęły płynąc całymi strumieniami. Nie miał jednak siły krzyczeć. - Łatwo poszło... - Usłyszał głos, a następnie kroki. - On odchodzi? Tak po prostu? - Pomyślał Ellej po czym już wiedział co ma zrobić. Chwycił kamyk leżący obok niego po czym z krzykiem rzucił się na gościa, który bezceremonialnie sobie chciał pójść. Niewiele pamięta z tego co się później stało. Gorąc na lewej ręce, a potem uderzenie w głowę. Chyba stracił przytomność. Obudził się jakiś czas później. Otworzył oczy i nie wiedział o co chodzi. Czuł straszne pragnienie, oraz głód, a przy okazji ból w lewej ręce. Popatrzył na nią i zdziwił się. Była zabandażowana. Podźwignął się i wtedy przypomniał co się stało. Chciał biegnąc w stronę wioski, ale... No nie było jej. Dno doliny było wypełnione czarnym materiałem. Poszedł, popukał w niego. Był twardy jak skała. Nie bardzo wiedział co ma zrobić. Padł na kolana i znowu zaczął płakać. Tym razem krzyczał tak głośno jak potrafił. Nie wiedział ile czasu minęło. Czy minuta? Czy kilka dni? Nie miało to znaczenia. W każdym razie po jakimś czasie doszedł do siebie. Wstał i ruszył tam gdzie się ocknął. Zobaczył że na ziemi leży niewielki pakunek. Zaciekawiony otworzył go i zobaczył w środku bukłak z wodą, kilka kulek ryżowych, pojemnik z maścią, oraz list. Otworzył go czym prędzej i zaczął czytać. - Jeżeli masz odwagę to żyj. - To wszystko co było tam zapisane. Znalazł tam jeszcze jedną kartkę, która była rekomendacją do Akademii ninja. Nie wiedział co to znaczy. Położył się na plecach i leżał tak bardzo długo. Napił się tylko trochę wody. Stracił apetyt. Obudził się kilka godzin później. Decyzję już podjął. Ruszy do akademii, ale dostanie się do niej własnymi siłami. Podarł rekomendacje po czym wziął do ręki liścik i schował go do kieszeni. Ruszył w kierunku kraju herbaty.
Podróżował ponad rok. Łapiąc się każdej dorywczej pracy i nie rzadko przepijał co zarobił kiedy łapała go tęsknota. Ten czas był dla niego naprawdę ciężki jednak w końcu dopiął swego. Dotarł do celu swojej podróży. Akademia ninja stała tuż przed nim. Wszedł do środka i poprosił o przyjęcie sam dyrektor wysłuchał jego historii. Uwierzył mu, ale go nie przyjął. Kazał mu zdobyć pieniądze, za które mogłyby opłacić naukę, oraz zastanowić się nad sobą. Nie chciał go przyjąć, aby pomóc mu się zemścić. Przez kolejne pół roku Ellej spędził pracując ciężko na budowie nieopodal akademii i nie raz podglądał co tam łepki się uczą. Sam ćwiczył w wolnym czasie kontroli chakry, ale nic mu nie wychodziło. Jednak ten czas pozwolił mu zastanowić się nad sobą. Czego pragnie poza zemstą? Odpowiedź była prosta. Znał ją już od dziecka. Pożądał siły, którą będzie zdolny zniszczyć całe miasto. Jedną technikę tak destruktywną że nic jej się nie oprze. Powrócił do akademii i tym razem go już przyjęli. Pozostało mu teraz tylko trenować.
Cele:
- Osiągnięcie siły zdolnej niszczyć miasta.
- Odnalezienie gnojka, który zniszczył jego wioskę.
KP
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Spoiler:
Całe ciało okrywa długi płaszcz koloru granatowego, jednak podchodzącego trochę pod szarość. Mankiety są podwinięte jakby ubranie było na niego trochę za długie. Krawędzie natomiast są dokładnie obszyte złotą nicią, obok której w strategicznych miejscach widnieją misternie zdobione guziki. Pod tym nosi białą koszulę niedbale wepchniętą w czarne bojówki. Na stopach natomiast ma brązowe, wysokie trapery bez sznurówek, ale za to ze pięknymi złotymi klamrami niepozwalającymi spaść im z nóg. Całokształt wygląda dość bogato, niemal jakby Ellej był szlachcicem. Jednak dobry obserwator znajdzie na ubraniach liczne zadrapania i inne uszkodzenia. Ponadto po kieszeniach ma poupychane spore ilości papierosów, zapałek i częściowo pustych butelek alkoholu.
Offline
Dane Personalne
Imię: Mugen
Nazwisko: Masamune
Wiek: 21
Data Rozpoczęcia: 21.04.2015 (3 Heisei, Aki)
Płeć: Meżczyzna
Grupa Krwi: 0
Wygląd
Wzrost: 188 cm
Waga: 78 kg
Kolor Oczu: Piwne.
Kolor Włosów: Czerwone
Sylwetka:
Młody mężczyzna niejednokrotnie swoją aparycją wzbudza podziw wśród płci pięknej. Przystojną, młodzieńczą twarz okala kłąb sięgających za łopatki i doskonale zadbanych włosów. Atletycznie wyrzeźbione ciało i twarde mięśnie Mugena są ucztą dla oczu lub powodem zazdrości dla tych, którym dane jest podziwiać ten widok. Dłonie wojownika również są zadbane i widać po nich, że ich właścicielowi nie danym było parać się pracą fizyczną. Całe jego ciało zdobią czarne tatuaże.
Cechy Szczególne:
Historia
Charakter: Mugen jest osobą niezwykle prostą a wręcz pierwotną. Lubi pić, jeść, spać i używać, choć zarazem nie darzy pracy szczególnym sentymentem. Co ciekawe nie ma nic przeciwko trenowaniu, choć sam nie potrafi wyjaśnić dlaczego. Można, by go nazwać lekkoduchem, bo nie koniecznie przejmuje się tak innymi ludźmi, jak i prawem albo dobrym wychowaniem. Z radością korzysta z wszelkiego rodzaju korzystnych ofert, o ile nie są one oczywistym samobójstwem. Mężczyzna jest osobą bardzo ceniącą własne życie chodź w niczym nie przeszkadza to jego skłonności do nałogów. Przeważnie jest bardzo towarzyski ciesząc się i wykorzystując towarzystwo innych ludzi. Jest osobą nieprzeciętnie otwartą i potrafiącą zaakceptować większość odchyleń czy fetyszy swojego rozmówcy.
Wstęp do Historii: Pochodzący z kraju gorących źródeł mężczyzna urodził się jako syn lokalnego Daimyō. Przez większość swojego życia zwyczajnie "BYŁ SZLACHTĄ" i pobierał nauki od prywatnych nauczycieli. Pewnego pięknego dnia podczas rozmowy z jednym ze swoich sług a zarazem jedynym zaufanym przyjacielem postanowił zmienić swoją przyszłość. Rozmowa dotyczyła życia, a kiedy książę wyraził swoją chęć zyskania nieśmiertelności usłyszał: "No to, co się zastanawiasz? Może i nie będziesz tak sławny, bogaty i potężny jak Pan Feudalny, ale olej szkołę zostań ninja". Tego samego dnia poszedł do ojca i przekazał mu, że chce zostać ninją. Władcy kraju gorących źródeł nie koniecznie to przeszkadzało, bo i Mugen był 4 w kolejce do tronu synem, tak więc łaskawie udzielił mu swojego pozwolenia i dał nawet jakieś kieszonkowe. Chłopak pożegnał się z 3 braćmi i 5 siostrami, po czym ruszył w świat szeroki.
Historia: Odchodząc ze swojego domu rodzinnego Mugen czuł się nawet raźnie co zresztą odbijało się na jego marszu. Robił długie kroki i rześko przemierzał drogę w kierunku, w którym to zgodnie z daną mu mapą miała znajdować się akademia ninja. Przyjemny nastrój i dobre samopoczucie towarzyszyły mu nieprzerwanie, choć po 4 godzinie nieustannego maszerowania pustą drogą przez jakiś las zaczęły nieco słabnąć. Już planował paść gdzieś w trawce na przerwę i odpoczynek, kiedy los zesłał mu szczęśliwy zbieg okoliczności. Na drodze od strony domu wojownika zamajaczył wóz a, skoro droga nie miała rozwidleń na odcinku wielu kilometrów no na pewno zmierzał w tą samą stronę co on. Jeszcze szczęśliwszym okazało się, iż był to wędrowny cyrk, który jeszcze wczoraj dawał przedstawienie w jego mieście. Cóż, kiedy tak leżał czekając na rozpoznane już wozy przyszło mu do głowy, że teoretycznie mógł na nich poczekać i oszczędzić sobie tego spaceru. Właściciel jak i wielu artystów rozpoznali księcia zabierając go ze sobą, a nawet dając pracę. Jakiejś roboty podjąć się musiał, jako że teraz był "na swoim", a jedzenie z nieba nie spadnie. Zasadniczo był nawet zadowolony z układu, zgodnie z którym on witał i zagadywał widzów, a cyrk zapewniał mu jadło, spanie i transport. Ani warunki tam panujące ani wdzięki szybko zdobytej damy nie umywały się do pałacowych standardów, ale było zasadniczo w porządku. Czasem tylko będąc w drodze wracał wspomnieniami do wielce pańskich potraw, wygodnych łóżek i oddanych służek. Kiedy tak myśli jego dosięgały damskich atutów nie sposób mu było nie myśleć o swoich siostrzyczkach. Każda jedna z nich była niczym klejnoty kraju gorących źródeł nieskończenie miłe, piękne i namiętne. Przy okazji, chodź bez tak wielkiego entuzjazmu, wspominał również swoich braci. Chłopy mocne i konkretne, co zresztą nie dziwiło nikogo, bo król miał tę niezwykłą smykałkę do dobierania sobie pierwszorzędnych żon i nałożnic. Tę wiedzę rzecz jasna przekazał swojemu potomstwu aby dynastia rozwijać się mogła w najlepsze. Kiedy już drogi jego i wspaniałego cyrku się rozeszły postanowił na odchodne strzelić sobie u nich tatuaż. Jako człowiek nie mający nic przeciwko przeginaniu pały na jakimkolwiek froncie wytatuował sobie całe ciało. Przez pewien czas rozważał zostanie cyrkowcem, ale, skoro już zostawił bycie władcą to chyba wypadało, by to dociągnąć no i nieśmiertelność... Przez pewien czas powłóczył się po kraju przepijając pieniądze i szukając tej całej szkoły ninja aż w końcu do niej trafił. Podszedł sobie do okienka i zagadał babkę i była standardowa rozmowa: "No siema chciałbym zostać ninją" "Dobra to nazwisko, imię i tak dalej". Tak, więc się zapisał i git.
Cele: Łatwe, przyjemne i wieczne życie.
KP
[ 1000000 ]
Strój podróżny Mugena uszyty został tak, aby był przede wszystkim wygodny. Luźna koszula z szerokimi rękawami leży na nim swobodnie. Podobnie sprawa przedstawia się ze spodniami których jedynym przylegającym do ciała miejscem był pas. Cały komplet ma barwę brudnego brązu tak aby się zbytnio nie kurzył ani nie brudził. W kwestii materiału to jest to porządne, grube płótno podszyte od zewnątrz cieniutką warstwą wilczej skóry.
Main Theme
Offline
Dane Personalne
Imię: Mugen
Nazwisko: Masamune
Wiek: 21
Data Rozpoczęcia: 21.04.2015 (3 Heisei, Aki)
Płeć: Meżczyzna
Grupa Krwi: 0
Wygląd
Wzrost: 188 cm
Waga: 78 kg
Kolor Oczu: Piwne.
Kolor Włosów: Czerwone
Sylwetka:
Młody mężczyzna niejednokrotnie swoją aparycją wzbudza podziw wśród płci pięknej. Przystojną, młodzieńczą twarz okala kłąb sięgających za łopatki i doskonale zadbanych włosów. Atletycznie wyrzeźbione ciało i twarde mięśnie Mugena są ucztą dla oczu lub powodem zazdrości dla tych, którym dane jest podziwiać ten widok. Dłonie wojownika również są zadbane i widać po nich, że ich właścicielowi nie danym było parać się pracą fizyczną. Całe jego ciało zdobią czarne tatuaże.
Cechy Szczególne:
Historia
Charakter: Mugen jest osobą niezwykle prostą a wręcz pierwotną. Lubi pić, jeść, spać i używać, choć zarazem nie darzy pracy szczególnym sentymentem. Co ciekawe nie ma nic przeciwko trenowaniu, choć sam nie potrafi wyjaśnić dlaczego. Można, by go nazwać lekkoduchem, bo nie koniecznie przejmuje się tak innymi ludźmi, jak i prawem albo dobrym wychowaniem. Z radością korzysta z wszelkiego rodzaju korzystnych ofert, o ile nie są one oczywistym samobójstwem. Mężczyzna jest osobą bardzo ceniącą własne życie chodź w niczym nie przeszkadza to jego skłonności do nałogów. Przeważnie jest bardzo towarzyski ciesząc się i wykorzystując towarzystwo innych ludzi. Jest osobą nieprzeciętnie otwartą i potrafiącą zaakceptować większość odchyleń czy fetyszy swojego rozmówcy.
Wstęp do Historii: Pochodzący z kraju gorących źródeł mężczyzna urodził się jako syn lokalnego Daimyō. Przez większość swojego życia zwyczajnie "BYŁ SZLACHTĄ" i pobierał nauki od prywatnych nauczycieli. Pewnego pięknego dnia podczas rozmowy z jednym ze swoich sług a zarazem jedynym zaufanym przyjacielem postanowił zmienić swoją przyszłość. Rozmowa dotyczyła życia, a kiedy książę wyraził swoją chęć zyskania nieśmiertelności usłyszał: "No to, co się zastanawiasz? Może i nie będziesz tak sławny, bogaty i potężny jak Pan Feudalny, ale olej szkołę zostań ninja". Tego samego dnia poszedł do ojca i przekazał mu, że chce zostać ninją. Władcy kraju gorących źródeł nie koniecznie to przeszkadzało, bo i Mugen był 4 w kolejce do tronu synem, tak więc łaskawie udzielił mu swojego pozwolenia i dał nawet jakieś kieszonkowe. Chłopak pożegnał się z 3 braćmi i 5 siostrami, po czym ruszył w świat szeroki.
Historia: Odchodząc ze swojego domu rodzinnego Mugen czuł się nawet raźnie co zresztą odbijało się na jego marszu. Robił długie kroki i rześko przemierzał drogę w kierunku, w którym to zgodnie z daną mu mapą miała znajdować się akademia ninja. Przyjemny nastrój i dobre samopoczucie towarzyszyły mu nieprzerwanie, choć po 4 godzinie nieustannego maszerowania pustą drogą przez jakiś las zaczęły nieco słabnąć. Już planował paść gdzieś w trawce na przerwę i odpoczynek, kiedy los zesłał mu szczęśliwy zbieg okoliczności. Na drodze od strony domu wojownika zamajaczył wóz a, skoro droga nie miała rozwidleń na odcinku wielu kilometrów no na pewno zmierzał w tą samą stronę co on. Jeszcze szczęśliwszym okazało się, iż był to wędrowny cyrk, który jeszcze wczoraj dawał przedstawienie w jego mieście. Cóż, kiedy tak leżał czekając na rozpoznane już wozy przyszło mu do głowy, że teoretycznie mógł na nich poczekać i oszczędzić sobie tego spaceru. Właściciel jak i wielu artystów rozpoznali księcia zabierając go ze sobą, a nawet dając pracę. Jakiejś roboty podjąć się musiał, jako że teraz był "na swoim", a jedzenie z nieba nie spadnie. Zasadniczo był nawet zadowolony z układu, zgodnie z którym on witał i zagadywał widzów, a cyrk zapewniał mu jadło, spanie i transport. Ani warunki tam panujące ani wdzięki szybko zdobytej damy nie umywały się do pałacowych standardów, ale było zasadniczo w porządku. Czasem tylko będąc w drodze wracał wspomnieniami do wielce pańskich potraw, wygodnych łóżek i oddanych służek. Kiedy tak myśli jego dosięgały damskich atutów nie sposób mu było nie myśleć o swoich siostrzyczkach. Każda jedna z nich była niczym klejnoty kraju gorących źródeł nieskończenie miłe, piękne i namiętne. Przy okazji, chodź bez tak wielkiego entuzjazmu, wspominał również swoich braci. Chłopy mocne i konkretne, co zresztą nie dziwiło nikogo, bo król miał tę niezwykłą smykałkę do dobierania sobie pierwszorzędnych żon i nałożnic. Tę wiedzę rzecz jasna przekazał swojemu potomstwu aby dynastia rozwijać się mogła w najlepsze. Kiedy już drogi jego i wspaniałego cyrku się rozeszły postanowił na odchodne strzelić sobie u nich tatuaż. Jako człowiek nie mający nic przeciwko przeginaniu pały na jakimkolwiek froncie wytatuował sobie całe ciało. Przez pewien czas rozważał zostanie cyrkowcem, ale, skoro już zostawił bycie władcą to chyba wypadało, by to dociągnąć no i nieśmiertelność... Przez pewien czas powłóczył się po kraju przepijając pieniądze i szukając tej całej szkoły ninja aż w końcu do niej trafił. Podszedł sobie do okienka i zagadał babkę i była standardowa rozmowa: "No siema chciałbym zostać ninją" "Dobra to nazwisko, imię i tak dalej". Tak, więc się zapisał i git.
Cele: Łatwe, przyjemne i wieczne życie.
KP
[ 1000000 ]
Strój podróżny Mugena uszyty został tak, aby był przede wszystkim wygodny. Luźna koszula z szerokimi rękawami leży na nim swobodnie. Podobnie sprawa przedstawia się ze spodniami których jedynym przylegającym do ciała miejscem był pas. Cały komplet ma barwę brudnego brązu tak aby się zbytnio nie kurzył ani nie brudził. W kwestii materiału to jest to porządne, grube płótno podszyte od zewnątrz cieniutką warstwą wilczej skóry.
Main Theme
Offline
Dane Personalne
Imię: Akori
Nazwisko: Himitsu
Wiek: 16
Data Rozpoczęcia: 3 Heisei, Aki (23.04.2014 15:15)
Płeć: Mężczyzna
Grupa Krwi: AB Rh+
Wygląd
Wzrost: 145
Waga: 42
Kolor Oczu: Prawe czerwone, lewe niebieskie
Kolor Włosów: czarny
Sylwetka:
Tzw. Ołówek. To typ mężczyzn, który zawsze wygląda młodo, wręcz chłopięco, nawet w dojrzałym wieku. W przypadku Akoriego dodatkowo niski wzrost sprawia, że bardzo łatwo pomylić go z dzieckiem. Z natury jest szczupły, choć można dostrzec lekką rzeźbę mięśni. Proporcje ciała równomiernie rozłożone, proste, pociągła twarz z nisko osadzonymi brwiami. Włosy proste, stosunkowo gęste, z grzywka zaczesywana na jeden lub drugi bok.
Cechy Szczególne: Dwubarwne tęczówki
Historia
Charakter:
Akori z jednej strony akceptuje powszechnie przyjęte zasady, z drugiej wiele rzeczy woli zrobić po swojemu. Zamknięty w sobie, nie lubi się z nikim dzielić swoimi uczuciami czy ciekawostkami z prywatnego życia. W danej chwili mówi tyle ile jest to konieczne i ani słowa więcej. Nawet gdyby popadł w tarapaty mało prawdopodobne, że otwarcie poprosi kogoś o pomoc. Jest też krytyczny, nikomu nigdy nie uwierzy na słowo, zawsze będzie szukał potwierdzenia.
Ma anielską cierpliwość, wyprowadzenie go z równowagi zakrawa niemal na cud. Szanuje jednak swoją przestrzeń prywatną, z pewnością zareaguje kiedy ktoś zacznie ją przekraczać. Jest otwarty na nowe doświadczenia i umiejętności, z drugiej strony nie interesuje go wyścig szczurów i rywalizacja. Nie lubi porównywać się z innymi, nie przechwala się tez tym co umie. Jeżeli już ma brać w czymś udział, to raczej pod kątem rozwoju osobistego, niż pokazania innym na co go stać. Inną jego mocną stroną jest umiejętność obserwacji, analizy oraz wyciągania logicznych wniosków. Nieźle nauczył się też wykorzystywać swój niski wzrost, choć kiedyś uważał to za wadę.
Jego cechą charakterystyczna jest spontaniczne działanie oraz improwizacja. Ciężko określić to wada lub zaletą, po prostu taki jest. Takie zachowanie sprawia, że chłopak jest nieprzewidywalny i nigdy nie wiadomo kiedy (i gdzie) coś mu strzeli do głowy.
Do jego wad można zaliczyć trudności współpracy w grupie. Akori od zawsze stawiał tylko na siebie, zaufanie komuś innemu przychodzi mu więc z trudem. Sprawia pozory leniwego i obojętnego. Jeżeli chodzi o ryzyko, to zdecydowanie woli tego unikać. Podobnie jest z bezpośrednia walką, gdy zostanie przyparty do muru przyjmie wyzwanie, bardziej jednak jest prawdopodobne, iż weźmie "taktyczny odwrót" zostawiając pole do popisu innym
Wstęp do Historii:
Urodził się w wiosce Kumogakure. Wychowywany był tylko przez rodzicielkę, ojca znał tyle co z opowieści matki. Zginął na froncie podczas wojny, choć to po nim odziedziczył nietypowy kolor oczu. Nigdy nie tęsknił za ojcem, po prostu nie znał innego modelu rodziny, dlatego jako dziecko raczej nie ubolewał nad tym. Zresztą nie był jedynym dzieciakiem bez rodzica, lub co gorsza bez rodziców.
Już jako dziecko był niszy od swoich rówieśników. w połączeniu z kolorem oczu stał się celem ataku ze strony innych dzieciaków. Częste bójki, poniżanie czy uciekanie wyrobiło w małym Akorim takie cechy jak zwinność i szybkość, co zresztą nie raz ratowało go przed siniakami. Z upływem czasu tego typu sytuacje sprawiły, ze zaczął unikać innych ludzi. jego ulubionym zajęciem stało się wdrapywanie na okalające wioskę skały, chowanie się w chmurach czy obserwowania życia mieszkańców ze swojego ulubionego punktu widokowego. Pomagał też mieszkańcom wioski w drobnych pracach, często z samej chęci zbicia nudy.
Chęć zostania shinobi zrodziła się mniej więcej kiedy miał dziesięć lat. Nie chodziło tyle o sławę czy epickie przygody, co po prostu otwierało możliwość samoobrony i stałego zarobku. Dużą przeszkodą w zrealizowaniu tego celu była jednak matka Akoriego, która nie chciała aby syn poszedł w ślady ojca. Nie chciała po raz drugi tracić ukochanej osoby. Sytuacja rozwiązała się cztery lata później, kiedy kobieta poważnie zachorowała. Osłabiony już wcześniejszą infekcja organizm w końcu się poddał pozostawiając chłopaka samemu sobie. Po otrzeźwieniu się po stracie matki, opuścił wioskę i zaczął podróżować po świecie szukając własnego miejsca. Gdy skończyły mu się pieniądze łapał się różnych zajęć aby zarobić parę groszy. Pieniądze wydawał raczej na przyziemne rzeczy jak nocleg, ubranie czy jedzenie. Podczas takiej tułaczki pojął, że takie życie przypomina raczej wegetację i nie ma ochoty spędzić tak reszty życia. Wrócił do wioski i do swojego starego marzenia o zostaniu shinobi. Po tym jak dowiedział się wszystkiego co potrzebował wyruszył w stronę kraju herbaty by zacząć swoją przygodę.
Historia: dalsza część nie została jeszcze spisana.
Cele:
- Wieść ustatkowane życie.
- Odwiedzić inne kraje.
- Przeżyć parę ciekawych przygód.
- Rozwijać się.
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Wygląd w pigułce:
Ma zwyczajny luźny t-shirt w granatowym kolorze ozdobiony sporym jasnym napisem. Na to zarzuca nieco za luźną kurtkę do pasa. Spodnie są czarne z masą kieszonek na różne duperele i na tyle długie, że chłopak musi podwinąć nogawki. Na dłoniach nosi czarne skórzane rękawiczki bez palców i ciemne bury. Ochraniacz z symbolem nosi przypięty do prawego ramienia. Cechy charakterystyczne: niski wzrost, dwubarwne tęczówki.
Offline
Dane Personalne
Imię: Akori
Nazwisko: Himitsu
Wiek: 16
Data Rozpoczęcia: 3 Heisei, Aki (16 lat)
Płeć: Mężczyzna
Grupa Krwi: AB Rh+
Wygląd
Wzrost: 145
Waga: 42
Kolor Oczu: Prawe czerwone, lewe niebieskie
Kolor Włosów: czarny
Sylwetka:
Tzw. Ołówek. To typ mężczyzn, który zawsze wygląda młodo, wręcz chłopięco, nawet w dojrzałym wieku. W przypadku Akoriego dodatkowo niski wzrost sprawia, że bardzo łatwo pomylić go z dzieckiem. Z natury jest szczupły, choć można dostrzec lekką rzeźbę mięśni. Proporcje ciała równomiernie rozłożone, proste, pociągła twarz z nisko osadzonymi brwiami. Włosy proste, stosunkowo gęste, z grzywka zaczesywana na jeden lub drugi bok.
Cechy Szczególne: Dwubarwne tęczówki
Historia
Charakter:
Akori z jednej strony akceptuje powszechnie przyjęte zasady, z drugiej wiele rzeczy woli zrobić po swojemu. Zamknięty w sobie, nie lubi się z nikim dzielić swoimi uczuciami czy ciekawostkami z prywatnego życia. W danej chwili mówi tyle ile jest to konieczne i ani słowa więcej. Nawet gdyby popadł w tarapaty mało prawdopodobne, że otwarcie poprosi kogoś o pomoc. Jest też krytyczny, nikomu nigdy nie uwierzy na słowo, zawsze będzie szukał potwierdzenia.
Ma anielską cierpliwość, wyprowadzenie go z równowagi zakrawa niemal na cud. Szanuje jednak swoją przestrzeń prywatną, z pewnością zareaguje kiedy ktoś zacznie ją przekraczać. Jest otwarty na nowe doświadczenia i umiejętności, z drugiej strony nie interesuje go wyścig szczurów i rywalizacja. Nie lubi porównywać się z innymi, nie przechwala się tez tym co umie. Jeżeli już ma brać w czymś udział, to raczej pod kątem rozwoju osobistego, niż pokazania innym na co go stać. Inną jego mocną stroną jest umiejętność obserwacji, analizy oraz wyciągania logicznych wniosków. Nieźle nauczył się też wykorzystywać swój niski wzrost, choć kiedyś uważał to za wadę.
Jego cechą charakterystyczna jest spontaniczne działanie oraz improwizacja. Ciężko określić to wada lub zaletą, po prostu taki jest. Takie zachowanie sprawia, że chłopak jest nieprzewidywalny i nigdy nie wiadomo kiedy (i gdzie) coś mu strzeli do głowy.
Do jego wad można zaliczyć trudności współpracy w grupie. Akori od zawsze stawiał tylko na siebie, zaufanie komuś innemu przychodzi mu więc z trudem. Sprawia pozory leniwego i obojętnego. Jeżeli chodzi o ryzyko, to zdecydowanie woli tego unikać. Podobnie jest z bezpośrednia walką, gdy zostanie przyparty do muru przyjmie wyzwanie, bardziej jednak jest prawdopodobne, iż weźmie "taktyczny odwrót" zostawiając pole do popisu innym
Wstęp do Historii:
Urodził się w wiosce Kumogakure. Wychowywany był tylko przez rodzicielkę, ojca znał tyle co z opowieści matki. Zginął na froncie podczas wojny, choć to po nim odziedziczył nietypowy kolor oczu. Nigdy nie tęsknił za ojcem, po prostu nie znał innego modelu rodziny, dlatego jako dziecko raczej nie ubolewał nad tym. Zresztą nie był jedynym dzieciakiem bez rodzica, lub co gorsza bez rodziców.
Już jako dziecko był niszy od swoich rówieśników. w połączeniu z kolorem oczu stał się celem ataku ze strony innych dzieciaków. Częste bójki, poniżanie czy uciekanie wyrobiło w małym Akorim takie cechy jak zwinność i szybkość, co zresztą nie raz ratowało go przed siniakami. Z upływem czasu tego typu sytuacje sprawiły, ze zaczął unikać innych ludzi. jego ulubionym zajęciem stało się wdrapywanie na okalające wioskę skały, chowanie się w chmurach czy obserwowania życia mieszkańców ze swojego ulubionego punktu widokowego. Pomagał też mieszkańcom wioski w drobnych pracach, często z samej chęci zbicia nudy.
Chęć zostania shinobi zrodziła się mniej więcej kiedy miał dziesięć lat. Nie chodziło tyle o sławę czy epickie przygody, co po prostu otwierało możliwość samoobrony i stałego zarobku. Dużą przeszkodą w zrealizowaniu tego celu była jednak matka Akoriego, która nie chciała aby syn poszedł w ślady ojca. Nie chciała po raz drugi tracić ukochanej osoby. Sytuacja rozwiązała się cztery lata później, kiedy kobieta poważnie zachorowała. Osłabiony już wcześniejszą infekcja organizm w końcu się poddał pozostawiając chłopaka samemu sobie. Po otrzeźwieniu się po stracie matki, opuścił wioskę i zaczął podróżować po świecie szukając własnego miejsca. Gdy skończyły mu się pieniądze łapał się różnych zajęć aby zarobić parę groszy. Pieniądze wydawał raczej na przyziemne rzeczy jak nocleg, ubranie czy jedzenie. Podczas takiej tułaczki pojął, że takie życie przypomina raczej wegetację i nie ma ochoty spędzić tak reszty życia. Wrócił do wioski i do swojego starego marzenia o zostaniu shinobi. Po tym jak dowiedział się wszystkiego co potrzebował wyruszył w stronę kraju herbaty by zacząć swoją przygodę.
Historia: Dalsze kartki są jeszcze niezapisane.
Cele:
- Wieść ustatkowane życie.
- Odwiedzić inne kraje.
- Przeżyć parę ciekawych przygód.
- Rozwijać się.
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Wygląd w pigułce:
Ma zwyczajny luźny t-shirt w granatowym kolorze ozdobiony sporym jasnym napisem. Na to zarzuca nieco za luźną kurtkę do pasa. Spodnie są czarne z masą kieszonek na różne duperele i na tyle długie, że chłopak musi podwinąć nogawki. Na dłoniach nosi czarne skórzane rękawiczki bez palców i ciemne bury. Ochraniacz z symbolem nosi przypięty do prawego ramienia. Cechy charakterystyczne: niski wzrost, dwubarwne tęczówki.
Offline
Karta Postaci
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Spoiler:
Kenzan tradycyjnie nosi czarną bluzę na długi rękaw z wysokim kołnierzem. Na szyi ma zawieszony srebrny łańcuszek w kształcie kunai'a z wygrawerowanym imieniem chłopaka. Czarnowłosy nosi białe, krótkie spodenki oraz granatowe buty shinobi. Od kostek po kolana nogi chłopaka otacza bandaż.
Offline
Dane Personalne
Imię: Ishina
Nazwisko: Shinjitsu [真実]
Wiek: 17
Data Rozpoczęcia: (25.04.2015) 3 Heisei, Aki
Płeć: Kunoichi
Grupa Krwi: B Rh+
Wygląd
Wzrost: 164cm
Waga: 59kg
Kolor Oczu: Niebieskie
Kolor Włosów: Biało-czarne
Sylwetka: Szczupła
Cechy Szczególne: Dwukolorowe włosy, dziwna pieczęć na karku
Historia
Charakter:
Dziewczyna to bardzo skryta osoba. Ceni sobie samotność i "własną strefę", której nie powinien nikt naruszać dla jej i swojego bezpieczeństwa. Ceni sobie spokój i możliwość rozmyślania nad wszystkim, a głównie nad celem swojego istnienia. Nie rozumie dlaczego jest sama, nie zna siebie i przeszłości. Z tego powodu zawsze zaciska pięści i walczy o to, aby następny dzień był lepszy. Mimo tego, że zazwyczaj ma smutny wyraz twarzy, to pragnie odnaleźć duchowy spokój. Nie dba już o własne szczęście, bo to może już nigdy nie nadejść.
Ishina jest bardzo cierpliwa, spędziła wiele lat czekając na kogokolwiek ze swoich, więc chwila w tę czy wewte nie robi żadnej różnicy. Stara się nie przejmować tym, co inni o niej mówią i myślą. Nie oznacza to jednak, że kompletnie ją to nie obchodzi i to zlewa - wręcz przeciwnie, po stresujących sytuacjach musi wypłakać się do poduszki albo rękawa swojej sukienki. Za swoje ideały potrafi walczyć do upadłego, nie patrząc na swoje rany. Nikt nie będzie jej wybijał z głowy tego, by odnaleźć swoich krewnych.
Stara się polubić swoją wioskę, ale dosyć opornie jej idzie. Zapewne dlatego, że ludzie są dla niej bardzo nieprzychylni, bo przecież ona jest obca. Niemniej udaje się do akademii ninja, by zyskać w oczach innych i ułatwić sobie życie w wiosce.
Wstęp do Historii:
Ishina całe swoje młodociane życie spędziła w sierocińcu... Albo przynajmniej tyle wie o sobie i tyle pamięta. Kiedyś jeszcze odwiedzał ją jakiś mężczyzna, który podawał się za jej wujka i przedstawiał Shadō. Dziewczyna zawsze się go bała, ale nie rozumiała dlaczego. Ilekroć chciała sobie przypomnieć kim jest, widziała tylko czarną, niekończącą się pustkę. Nie rozumiała dlaczego nie wie kompletnie nic, więc z czasem uznała, że po prostu była zbyt mała by pamiętać kim jest. Poza tym nie zna swojej rodziny, nawet nie wie skąd pochodzi. Wraz z jej siedemnastymi urodzinami, ośrodek postanowił wysłać ją do akademii ninja jako świetną osobę do pozostania kimś kto może całkowicie oddać się ochronie wioski, z powodu braku rodziny. Ishina bez słowa wyruszyła na nauki do akademii.
Historia: Czekają na zapisanie
Cele: Poznanie prawdy o sobie, odzyskanie pamięci, dowiedzieć się kim jest Shadō
Spoiler:
Na co dzień Ishina nosi długi, skórzany płaszcz z szerokim pasem na klamrę. Jako, że jest rozpięty, to widać pod nim krótką, pomarańczową koszulkę zasłaniającą wyłącznie biust i długie spodnie. Na nogach ma wysokie oficerki.
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Offline
Dane Personalne
Imię: Tashi
Nazwisko: Keiko
Wiek: 14
Data Rozpoczęcia: 3 Heisei, Fuyu (14)
Płeć: Mężczyzna
Grupa Krwi: A
Wygląd
Wzrost: 179 cm
Waga: 50 kg
Kolor Oczu: Niebieskie
Kolor Włosów: Kruczoczarne
Sylwetka: Drobna
Cechy Szczególne: -brak-
Historia
Charakter:
Tashi jest wyjątkowo spokojnym i inteligentnym (a także nieco zbyt dumnym) jak na swój wiek chłopcem. Jest niezwykle ciekawski i posiada wielkie zamiłowanie do nauki i zdobywania wiedzy. Uwielbia spędzać czas przeglądając stare zwoje i przeszukując dokładnie bibliotekę. Nienawidzi ludzi zbyt głupich, by pojąć jego geniusz, oraz takich, którzy wypowiadają się na tematy, o jakich nie mają żadnego pojęcia. Nigdy nie miał dużo przyjaciół, jednak woli mieć ich mniej, ale prawdziwych. Z podręcznika od psychologii wyczytał, że nie można mieć sporej ilości wiernych druhów - im większe ich grono, tym większa szansa, że cie zdradzą. Z kolei, gdy ma się ich bardzo niewielu, ciężko podobno przeżywać ciężkie chwile. Tashi jeszcze nie miał okazji, by to sprawdzić.
Okres bycia nastolatkiem młody shinobi przeżywa mimo wszystko raczej stabilnie – rzadko miewa tzw. „huśtawkę nastrojów”. Czy jest to spowodowane jego dojrzałością emocjonalną, czy może czymś innym – tego nawet Tashi nie jest pewien.
Wstęp do Historii:
Tashi urodził się w stosunkowo przeciętnej rodzinie. Nie była ona ani specjalnie biedna, ani bogata – ot, kolejny z małych klanów, o których większość ludzi nawet nie zauważa. Mimo to, młody ninja cieszył się z takiego pochodzenia – z jednej strony nie był prześladowany, jak gdyby pochodził z cieszącego się złą sławą rodu, z drugiej nie musiał wszystkiego robić idealnie, czyli tak, jak oczekuje się od dziedziców niezwykłych umiejętności.
W bardzo młodym wieku nauczył się czytać. Jego pojętność w tym aspekcie zdumiała zarówno jego rodziców, jak i przyjaciół rodziny. Zaskakiwała też jego pasja do tego. Dzieciństwo Tashi przeżył w miarę spokojnie – nie dręczyły go smutne wydarzenia, nie miał traumatycznych wspomnień. Nie spotkały go jednak także szczególnie radosne momenty. Pragnął zostać shinobi, ponieważ, jak sądził, będzie miał lepsze możliwości rozwoju swojej wiedzy.
Historia:
Cele:
+ Rozwijać swą wiedzę aż do śmierci (ew. poznania odpowiedzi na WSZYSTKIE pytania)
+ Zdobyć wszelkie odpowiednie do tego środki (pieniądze, czas, doświadczenie, umiejętności)
+ Chronić wszelką wiedzę przed niepowołanymi do jej posiadania
+ Jednak przekazać ją osobom godnym
Offline
Dane Personalne
Imię: 3cho
Nazwisko: nieznane
Wiek: 16
Data Rozpoczęcia: 3 Heisei, Fuyu (05.072015 - wiek 16)
Płeć: Mężczyzna
Grupa Krwi: 0
Wygląd
Wzrost: 180 cm
Waga: 72 kg
Kolor Oczu: brązowe
Kolor Włosów: białe
Sylwetka: średniej budowy, podkreślone mięśnie
Cechy Szczególne: czarne znamię w kształcie chmury na prawym barku
Historia
Charakter: 3cho jest spokojnym i raczej opanowanym chłopakiem, wyprowadzenie go z równowagi nie jest prostym zadaniem. Jest także dosyć arogancki i ma ironiczne poczucie humoru, co często w przeszłości skutkowało złymi stosunkami z nowo poznanymi ludźmi. Cechuje go także ogólne życiowe lenistwo z jednym wyjątkiem - rozwijania swoich umiejętności. 3cho ponadto uważa, że rozwój fizyczny powinien być ściśle związany z rozwojem duchowym - lubi czytać książki i posłuchać opowieści mądrzejszych od siebie o otaczającym go świecie i ludziach.
Wstęp do Historii: 3cho sam nie wie skąd pochodzi, stąd brak nazwiska w danych personalnych. Wychował się w domu dla sierot w północnej części Kraju Mrozu, gdzie był raczej dobrze traktowany ze względu na swoje spokojne i raczej miłe usposobienie względem innych. 3cho, dzięki dzieciństwu spędzonemu w sierocińcu, lubi zimno i wszystko związane z zimą - przypomina mu to czasy dziecięce. Sam nie pamięta niczego na temat swoich korzeni, nigdy nie trafił nawet na ślad informacji o swoich rodzicach i rodzinie. 3cho nie jest skupiony na odnalezieniu swojej ewentualnej rodziny - pogodził się z tym, że został oddany do sierocińca. Tę pustkę w jego życiu wypełnia trening swoich umiejętności, zwłaszcza Taijutsu, których mistrzem pragnie być w przyszłości. W dzień przed swoimi 16 urodzinami podjął decyzję o opuszczeniu sierocińca i samodzielnemu życiu.
Historia:
Cele: - być największym mistrzem Taijutsu w świecie ninja
Offline
Imię:Yoko
Nazwisko:Uchiha
Wiek:13
Data Rozpoczęcia:-
Płeć: kobieta
Grupa Krwi:A
Wygląd
Wzrost: 150,8 cm
Waga: 42,2 kg
Kolor Oczu:zielony
Kolor Włosów:czarny
Sylwetka:szczupła
Cechy Szczególne:Blizna pod okiem
Historia
Charakter:Nerwowa,miła,ponura
Wstęp do Historii:Była młodą szczęśliwą dziewczynką po pewnym wydażeniu wszystko się zmieniło
Historia:-
Cele:Zostać Hokage
Dane Szczegółowe
Wioska:Konohagakure
Ranga:Genin
Klan:Uhicha
Natury Chakry: ogień
Yeny: 10.000Y
Drzewo Rozwoju: Gałąź Chakry (GC) A1
Gałąź Taijutsu (GT): A1
Techniki: [ten fragment powinien zostać zwyczajnie przekopiowany z kodu, bez wprowadzania zmian]
Ranga E/D Ranga C Ranga B Ranga A Ranga S/U
Ninpou - Henge no jutsu [1.000]
- Bunshin no jutsu [500] - - - -
Ekwipunek: [Pole określające posiadane przedmioty, medykamenty itp. Bazowo Puste, dodatkowo powinno zawierać liczbę slotów (system slotów), zgodnie z zasadami przedmiotów - początkowo 5 wolnych slotów za ubiór]
Statystyki: [Do rozdania: 105, z czego minimum 5 w każdej ze statystyk - 1Punkt=1.000chakry]
-Chakra:
-Wytrzymałość:
-Siła:
-Szybkość:
-Reakcja:
-Zręczność:
-Celność:
Offline
Dane Personalne
Imię: Ichiro
Nazwisko:
Wiek: 11
Data Rozpoczęcia:
Płeć: Mężczyzna
Grupa Krwi: 0
Wygląd
Wzrost: 160
Waga: 50 kg
Kolor Oczu: Błękitny
Kolor Włosów: Czarny
Sylwetka: Szczupły
Cechy Szczególne: Nie posiada takowych
Historia
Charakter: Ichiro jest bardzo spokojnym chłopcem, ma w sobie wiele empatii, więc nie dokucza innym dzieciom, nie lubi przemocy i stara się pomagać innym jak może. Starszych traktuje z szacunkiem i stara się od nich uczyć tego, co uważa za słuszne. Nie jest jednak jakoś mocno zżyty z rodzicami, matka jest impulsywna, w gorącej wodzie kąpana i niecierpliwa, zaś ojciec całe życie więcej uwagi poświęcał pracy niż rodzinie, dlatego nie ma z nim szczególnej więzi. Szczególną więź posiada za to z dziadkiem, który nauczył go niemal wszystkiego, co mały Ichiro umie, był dla niego niczym ojciec i to on jest osobą, do jakiej posiada największy szacunek. Co się zaś tyczy jego inteligencji, to nie jest ona przeciętna, ale geniuszem też go nazwać nie można. Przez bardzo słabą pamięć i zainteresowanie niewieloma rzeczami, wielu mylnie bierze go za idiotę, ale prawda jest taka, że po prostu jest lekkoduchem, który przejmuje się niewieloma rzeczami. Jest wesoły i miły, szczególnie dla dziewczyn, co wpoiła mu matka. Potrafi też wyczuć, kiedy się odezwać a kiedy lepiej trzymać język za zębami, oraz jest ogólnie uprzejmym i dobrze wychowanym chłopcem.
Wstęp do Historii: Mały urodził się w niezbyt ciepłą, wiosenną noc, był to koniec maja, więc blisko lata, chociaż biorąc pod uwagę to, że lubi lekki chłód, nikt mu w to nie wierzy. Ciężko się jednak dziwić, jeśli ktoś go zna, bo całe życie mieszkał na parterach, a więc blisko ziemi, od której trochę ciągnęło. Jego rodzice byli bardzo młodzi, kiedy się narodził, matka miała 21 lat, zaś ojciec 23. Ona była księgową, ojciec zaś sprzedawcą nieruchomości, ale niezbyt wysokiej rangi. Nigdy nie brakowało im jedzenia i ciepłego łóżka, ale w luksusy też nie opływali. O ile matka nie narzekała, póki ich dziecko miało na czym spać i co jeść, tak ojciec pragnął czegoś więcej, dlatego pracował całymi dniami, by po pracy zachlać pałę i wrócić ledwo żywym do domu. Nie był alkoholikiem, ale zdarzało się to dość często, więc matka często się z nim awanturowała. O dziwo, Ichiro się nigdy nie bał, niespecjalnie reagował jakoś na te zdarzenia. Dziadek skutecznie odwracał jego uwagę i myśli od tych wydarzeń, dlatego, przynajmniej do tej pory, miał udane dzieciństwo. W pewnym momencie objawił się jego talent, nieźle radził sobie w walce wręcz oraz myślał o innych ludziach. Dziadek zauważył to i postanowił doradzić rodzicom, aby zapisać go do akademii. Oboje chwile się nad tym zastanawiali, a sam wybór zostawili chłopcu. Uważali, że jeśli będzie chciał zostać shinobim, to mu tego nie zabronią i może zostać kim chce, w końcu to jego życie. Chłopak z uśmiechem na ustach powiedział, że chce dołączyć do innych dzieci. W wieku 11 lat został zapisany. Pierwszy rok był ciężki, Ichiro nie przywiązywał większej uwagi do zajęć, większość przesypiał, dlatego jego oceny nie były największych lotów. Zdawał co prawda, ale często psim swędem, tylko dzięki logicznemu myśleniu i łączeni faktów, co pozwalało mu na zrobienie niektórych zadań i zaliczenie. Po pół roku rodzice zdenerwowani jego postępowaniem powiedzieli: „Albo się weźmiesz w garść, albo koniec z akademią”. Ichiro przyjął to do siebie i powiedział, że się postara. Czy jednak się zmotywuje? To się okaże w najbliższej przyszłości...
Historia:
Cele: Nie posiada takowych.
Dane Szczegółowe
Wioska: Kumogakure no Sato
Ranga: Student
Klan: [W razie klanu niefabularnego pole usunąć ze swojej KP]
Natury Chakry: [Natury chakry, bazowo jedna]
Yeny: 10.000Y [Jednostka określająca ilość gotówki w formie Yenów]
Drzewo Rozwoju:
Techniki:
Ranga E/D Ranga C Ranga B Ranga A Ranga S/U Ninpou - Henge no jutsu [1.000]
- Bunshin no jutsu [500]- - - -
Ekwipunek:
Statystyki:
-Chakra: 5
-Wytrzymałość: 25
-Siła: 22
-Szybkość: 25
-Reakcja: 25
-Zręczność: 25
-Celność: 25
Statystyki rozwoju:
-Wytrwałość: 1/10
-Koncentracja: 1/10
Osiągnięcia
Misje:
Rangi D: 0
Rangi C: 0
Rangi B: 0
Rangi A: 0
Rangi S: 0
Inne:
Karta Postaci
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Offline
Dane Personalne
Imię: Ichiro
Nazwisko:
Wiek: 11
Data Rozpoczęcia: 3 Heisei, Fuyu (30.04.2016r.)
Płeć: Mężczyzna
Grupa Krwi: 0
Wygląd
Wzrost: 160
Waga: 50 kg
Kolor Oczu: Błękitny
Kolor Włosów: Czarny
Sylwetka: Szczupły
Cechy Szczególne: Nie posiada takowych
Historia
Charakter: Ichiro jest bardzo spokojnym chłopcem, ma w sobie wiele empatii, więc nie dokucza innym dzieciom, nie lubi przemocy i stara się pomagać innym jak może. Starszych traktuje z szacunkiem i stara się od nich uczyć tego, co uważa za słuszne. Nie jest jednak jakoś mocno zżyty z rodzicami, matka jest impulsywna, w gorącej wodzie kąpana i niecierpliwa, zaś ojciec całe życie więcej uwagi poświęcał pracy niż rodzinie, dlatego nie ma z nim szczególnej więzi. Szczególną więź posiada za to z dziadkiem, który nauczył go niemal wszystkiego, co mały Ichiro umie, był dla niego niczym ojciec i to on jest osobą, do jakiej posiada największy szacunek. Co się zaś tyczy jego inteligencji, to nie jest ona przeciętna, ale geniuszem też go nazwać nie można. Przez bardzo słabą pamięć i zainteresowanie niewieloma rzeczami, wielu mylnie bierze go za idiotę, ale prawda jest taka, że po prostu jest lekkoduchem, który przejmuje się niewieloma rzeczami. Jest wesoły i miły, szczególnie dla dziewczyn, co wpoiła mu matka. Potrafi też wyczuć, kiedy się odezwać a kiedy lepiej trzymać język za zębami, oraz jest ogólnie uprzejmym i dobrze wychowanym chłopcem.
Wstęp do Historii: Mały urodził się w niezbyt ciepłą, wiosenną noc, był to koniec maja, więc blisko lata, chociaż biorąc pod uwagę to, że lubi lekki chłód, nikt mu w to nie wierzy. Ciężko się jednak dziwić, jeśli ktoś go zna, bo całe życie mieszkał na parterach, a więc blisko ziemi, od której trochę ciągnęło. Jego rodzice byli bardzo młodzi, kiedy się narodził, matka miała 21 lat, zaś ojciec 23. Ona była księgową, ojciec zaś sprzedawcą nieruchomości, ale niezbyt wysokiej rangi. Nigdy nie brakowało im jedzenia i ciepłego łóżka, ale w luksusy też nie opływali. O ile matka nie narzekała, póki ich dziecko miało na czym spać i co jeść, tak ojciec pragnął czegoś więcej, dlatego pracował całymi dniami, by po pracy zachlać pałę i wrócić ledwo żywym do domu. Nie był alkoholikiem, ale zdarzało się to dość często, więc matka często się z nim awanturowała. O dziwo, Ichiro się nigdy nie bał, niespecjalnie reagował jakoś na te zdarzenia. Dziadek skutecznie odwracał jego uwagę i myśli od tych wydarzeń, dlatego, przynajmniej do tej pory, miał udane dzieciństwo. W pewnym momencie objawił się jego talent, nieźle radził sobie w walce wręcz oraz myślał o innych ludziach. Dziadek zauważył to i postanowił doradzić rodzicom, aby zapisać go do akademii. Oboje chwile się nad tym zastanawiali, a sam wybór zostawili chłopcu. Uważali, że jeśli będzie chciał zostać shinobim, to mu tego nie zabronią i może zostać kim chce, w końcu to jego życie. Chłopak z uśmiechem na ustach powiedział, że chce dołączyć do innych dzieci. W wieku 11 lat został zapisany. Pierwszy rok był ciężki, Ichiro nie przywiązywał większej uwagi do zajęć, większość przesypiał, dlatego jego oceny nie były największych lotów. Zdawał co prawda, ale często psim swędem, tylko dzięki logicznemu myśleniu i łączeni faktów, co pozwalało mu na zrobienie niektórych zadań i zaliczenie. Po pół roku rodzice zdenerwowani jego postępowaniem powiedzieli: „Albo się weźmiesz w garść, albo koniec z akademią”. Ichiro przyjął to do siebie i powiedział, że się postara. Czy jednak się zmotywuje? To się okaże w najbliższej przyszłości...
Historia:
Cele: Nie posiada takowych.
Offline
Dane Personalne
Imię: Isu
Nazwisko: Yamanaka
Wiek: 12
Data Rozpoczęcia: 3 Heisei, Fuyu (12)
Płeć: Kunoichi
Grupa Krwi: AB Rh+
Wygląd
Wzrost: 160cm
Waga: 46kg
Kolor Oczu: Niebieski
Kolor Włosów: Biały
Sylwetka: Szczupła
Cechy Szczególne: Albinizm
Historia
Charakter: Jako małe dziecko była pogodna, otwarta, choć nigdy nie można by powiedzieć o niej, że dużo się śmiała. Wraz z utratą matki, która w rodzinnej hierarchii zajmowała znacznie wyższą pozycję niż ojciec, Isu zmieniła się w istotę nieco cyniczną, chłodną i do wszystkiego podchodzącą z ogromną podejrzliwością. To typ indywidualistki; nawet, gdy polecenie brzmi „razem”, zawsze wyraźnie oddziela własną część zadania od tego, co powinna zrobić reszta i rzadko kiedy przyjmuje pomoc. Nie nadaje się na lidera, wyznaje zasadę, że jeśli coś ma być zrobione właściwie, musi zrobić to sama, w wyniku czego podział obowiązków w jej wydaniu wygląda fatalnie. Jeśli osoba dowodząca nie będzie trzymać jej krótko, albinoska może okazać bardzo krnąbrnym, negującym i wykonującym każdy rozkaz po swojemu podwładnym.
Nie znosi słowa „musisz”, kiedy ktoś zwróci się do niej w ten sposób, może śmiało mieć stuprocentową pewność, że Isu nie wykona rozkazu. Pod wpływem krzyku, gróźb, obelg i kar, szczególnie ze strony dowodzącego, wycofuje się, przekształcając w coś na kształt biernej lalki, zupełnie pozbawionej inwencji, wręcz blokującej działania drużyny. Jeśli jednak dowódca zaskarbi sobie jej szacunek, uznanie, o co wbrew pozorom wcale nie jest trudno, nie przeciwstawi mu się nawet jeśli polecenie będzie ocierało się o idiotyzm.
Wstęp do Historii: Rdzenna mieszkanka Wioski Ukrytej W Liściach przyszła na świat jako córka członkini jednego z klanów Konohagakure i pośredniego handlarza. Matka, kunoichi, zginęła w wyniku obrażeń odniesionych na misji w czwarte urodziny Isu, jednak dziewczynce, wraz z ojcem, starsi klanu pozwolili zachować dawny dom, mieszczący się niedaleko głównej siedziby Yamanaka. Jako małe dziecko często tam przychodziła, oglądając treningi oraz podziwiając bogactwo kwiatów, których nigdzie nie znajdowało się tyle, ile w tamtej okolicy. Pomimo odziedziczonego po matce nazwiska, nie była traktowana jak członek klanu za sprawą domieszki genów osoby nie będącej nawet shinobi, nie wspominając już o braku godnego nazwiska.
Ojciec pił od kiedy sięga pamięcią wstecz. Mimo tego nigdy niczego jej nie brakowało, miała dom, jedzenie, ubrania, a to, że nie poświęcał jej uwagi, mogłoby być uznane wręcz za pozytyw. Nie była bita czy wykorzystywana w jakikolwiek sposób, ale pustkę pozostałą po utracie matki przez lata zapełniała nienawiścią. Do ojca i całego świata ninja. Nie przeszkodziło jej to w podjęciu decyzji o wstąpieniu do Akademii. Nie wiedziała, co innego mogłaby robić. Sprzedawać w kwiaciarni? Gotować ramen? Zabijanie wydawało się wówczas znacznie ciekawszą alternatywą.
Historia:
Cele: Dwunastoletnia dziewczynka nie ma jeszcze planów na przyszłość, ale kto wie, w co gotowa przerodzić się jej obojętność wobec świata?
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Spoiler:
Drobna, niewysoka dziewczyna, która nawet przy najlepszych chęciach patrzącego nie sprawia wrażenia słodkiej. Duże, niebieskie oczy, mały nos, rozpuszczone włosy w wiecznym nieładzie i często zaciśnięte w wąską kreskę blade usta sprawiają, że z jej twarzy nie bije sympatia. Albinoska ubiera się w długie, czarne kimono przewiązane białym obi. Posiada także torbę na biodro, w której przechowuje podstawową broń i medykamenty.
Offline
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Spoiler:
Drobna, niewysoka dziewczyna, która nawet przy najlepszych chęciach patrzącego nie sprawia wrażenia słodkiej. Duże, niebieskie oczy, mały nos, rozpuszczone włosy w wiecznym nieładzie i często zaciśnięte w wąską kreskę blade usta sprawiają, że z jej twarzy nie bije sympatia. Albinoska ubiera się w długie, czarne kimono przewiązane białym obi. Posiada także torbę na biodro, w której przechowuje podstawową broń i medykamenty.
Offline
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi
