KARTA POSTACI

Dane Personalne
Imię:	Ichiro
Nazwisko:	-
Wiek:	11 lat
Data rozpoczęcia:	Heisei, Rok 3, Fuyu (11 lat)
Płeć:	Mężczyzna
Grupa Krwi:	0 Rh+

Wygląd
Wzrost:	160 cm
Waga:	50 kg
Kolor Oczu:	Błękitny
Kolor Włosów:	Czarny
Sylwetka:	Szczupły
Cechy Szczególne:	Nie posiada takowych

Historia

Charakter: Ichiro jest bardzo spokojnym chłopcem, ma w sobie wiele empatii, więc nie dokucza innym dzieciom, nie lubi przemocy i stara się pomagać innym jak może. Starszych traktuje z szacunkiem i stara się od nich uczyć tego, co uważa za słuszne. Nie jest jednak jakoś mocno zżyty z rodzicami, matka jest impulsywna, w gorącej wodzie kąpana i niecierpliwa, zaś ojciec całe życie więcej uwagi poświęcał pracy niż rodzinie, dlatego nie ma z nim szczególnej więzi. Szczególną więź posiada za to z dziadkiem, który nauczył go niemal wszystkiego, co mały Ichiro umie, był dla niego niczym ojciec i to on jest osobą, do jakiej posiada największy szacunek. Co się zaś tyczy jego inteligencji, to nie jest ona przeciętna, ale geniuszem też go nazwać nie można. Przez bardzo słabą pamięć i zainteresowanie niewieloma rzeczami, wielu mylnie bierze go za idiotę, ale prawda jest taka, że po prostu jest lekkoduchem, który przejmuje się niewieloma rzeczami. Jest wesoły i miły, szczególnie dla dziewczyn, co wpoiła mu matka. Potrafi też wyczuć, kiedy się odezwać a kiedy lepiej trzymać język za zębami, oraz jest ogólnie uprzejmym i dobrze wychowanym chłopcem.
Wstęp do Historii: Mały urodził się w niezbyt ciepłą, wiosenną noc, był to koniec maja, więc blisko lata, chociaż biorąc pod uwagę to, że lubi lekki chłód, nikt mu w to nie wierzy. Ciężko się jednak dziwić, jeśli ktoś go zna, bo całe życie mieszkał na parterach, a więc blisko ziemi, od której trochę ciągnęło. Jego rodzice byli bardzo młodzi, kiedy się narodził, matka miała 21 lat, zaś ojciec 23. Ona była księgową, ojciec zaś sprzedawcą nieruchomości, ale niezbyt wysokiej rangi. Nigdy nie brakowało im jedzenia i ciepłego łóżka, ale w luksusy też nie opływali. O ile matka nie narzekała, póki ich dziecko miało na czym spać i co jeść, tak ojciec pragnął czegoś więcej, dlatego pracował całymi dniami, by po pracy zachlać pałę i wrócić ledwo żywym do domu. Nie był alkoholikiem, ale zdarzało się to dość często, więc matka często się z nim awanturowała. O dziwo, Ichiro się nigdy nie bał, niespecjalnie reagował jakoś na te zdarzenia. Dziadek skutecznie odwracał jego uwagę i myśli od tych wydarzeń, dlatego, przynajmniej do tej pory, miał udane dzieciństwo. W pewnym momencie objawił się jego talent, nieźle radził sobie w walce wręcz oraz myślał o innych ludziach. Dziadek zauważył to i postanowił doradzić rodzicom, aby zapisać go do akademii. Oboje chwile się nad tym zastanawiali, a sam wybór zostawili chłopcu. Uważali, że jeśli będzie chciał zostać shinobim, to mu tego nie zabronią i może zostać kim chce, w końcu to jego życie. Chłopak z uśmiechem na ustach powiedział, że chce dołączyć do innych dzieci. W wieku 11 lat został zapisany. Pierwszy rok był ciężki, Ichiro nie przywiązywał większej uwagi do zajęć, większość przesypiał, dlatego jego oceny nie były największych lotów. Zdawał co prawda, ale często psim swędem, tylko dzięki logicznemu myśleniu i łączeni faktów, co pozwalało mu na zrobienie niektórych zadań i zaliczenie. Po pół roku rodzice zdenerwowani jego postępowaniem powiedzieli: „Albo się weźmiesz w garść, albo koniec z akademią”. Ichiro przyjął to do siebie i powiedział, że się postara. Czy jednak się zmotywuje? To się okaże w najbliższej przyszłości...
Historia: Napisze ją życie.

Cele:
Nie posiada takowych