Trening Gałęzi Chakry A3 - 3 dawki(1,5h)
Wykorzystane dawki 5/5

Po zajęciu odpowiedniej pozycji, powoli stopniowo oczyszczałem swój umysł, krok po kroku wchodząc w głąb siebie, tenketsu po tenketsu...
*Wdech, wydech, wdech, wydech...*
Pustka w mojej głowie miała pozytywny aspekt nie tylko dla mojej chakry ale również dla mnie. Kiedyś musiałem odpoczywać, a ze względu na niemal całkowity
brak snu jaki nękał mnie raz na jakiś czas przez dłuższe przedziały czasowe medytacja była jedynym sposobem aby wyłączyć zmęczony umysł...
Pot spływał mi po twarzy, skupienie wyryło w rysach.
Medytacja trwała już dłuższy czas ale czułem, ze to dopiero wstęp, aby osiągnąć to co zamierzałem potrzeba było jeszcze sporo więcej czasu
poświęconego medytacjom. Wszystko po to aby zwiększyc swoje zasoby, które w przyszłości będą musiały się zwielokrotnić, ale wszystko powoli.
Czułem jakby znalazł się w bardo mrocznym pomieszczeniu.
Jego mały rozmiar i ogarniający mrok przytłaczał moje zmysły, czułem, czułem...wlaściwie nic nie czułem co było dla mnie naturalne.
Medytacja wkroczyła na wyższy poziom, odnosiłem wrażenie jakby owo pomieszczenie znajdowało się głęboko pod ziemią.
Przebyłem wiele stopni by znaleźć się tu gdzie aktualnie sie znajdowałem aczkolwiek czułem, ze mogę zejść jeszcze głębiej, tam gdzie
nigdy nie byłem...
*Wdech, wydech, wdech, wydech...*
Otworzyłem oczy zmęczony medytacją do tego stopnia, iz musiałem jakiś czas odpocząć. Byłem zlany potem, moje ubranie dosłownie sie od niego lepiło.

Trening statystyki Wytrzymałości - 1 dawka
Wykorzystane dawki 2/11

Kilkanaście kółek i byłem gotowy aby przejść do dalszej części treningu.
Na następny rzut przyszła pora na troszeczkę zabawy, z tego więc względu
stanąłem na rękach i postanowiłem zrobić jedno kółko wokół placu w ten
właśnie, dziwny sposób. Trening był na tyle ciężki, że co kilkadziesiąt
metrów zmuszony byłem przerywać, by dopiero po chwili odpoczynku kontynuować.

Trening statystyki Wytrzymałości - 8 dawek(4 h)
Wykorzystane dawki 11/11

Po wykonaniu pełnego okrązenia postanowiłem odpocząć, usiadłem więc pod drzewem
ciesząc się widokami majaczącymi przed moimi oczami.
Siedząc rozmyślałem o wszystkim i o niczym, myślalem nadal o wydarzeniach z akademii,
zastanawiałem się czemu ich nie zabiłem, przecież na to zasługiwali, szczególnie po
tym jak wtrącili się podczas mojej walki z tą babką. Śmieli mnie ogłuszyć i skrócić
o kilka palców, podczas gdy byłem skupiony na niej. Zlekceażyłem tych gówniarzy,
myśląc że nie ośmielą się jej pomóc...

Musiałem przerwac rozmyślanie nad tym czego nie byłem w stanie zmienić, przynajmniej
nie teraz. Najlepszy sposób na zaprzestanie to trening siłowy, padłem więc na glebę
i rozpocząłem robienie pompek.
*1,2,3,4,5...100* - uf.
*1,2,3,4,5...100* - uf.
*1,2,3,4,5...100* - uf.
...
Dziesięć serii po sto pomek, dało mi lekko w kość, szczególnie po poprzednich treningach.
Na zakończenie postanowiłem truchtem przebiec jak największy dystans, robiąc kółka wokół
placu treningowego, jak postanowiłem tak też zrobiłem.
Po kilkugodzinnym biegu byłem wycieńczony, ociekałem potem i nie byłem w stanie wykrzesać
z siebie ani odrobiny więcej. Postanowiłem więc odpocząć do rana, śpiąc na świeżym powietrzu,
pod gołym niebem. Oparłem sie o drzewo i przyglądając się gwiazdom, czekałem aż Morfeusz
weźmie mnie w swoje objęcia, z całą świadomością jak dziwnie brzmią te słowa.