Gdy tylko odpocząłem stwierdziłem, że czas poćwiczyć nogi. Już miałem zacząć trening. *Przydało by się przed tym troszkę rozciągania.*- upomniałem jednak sam siebie. Od wykroków w przód przez skłony, aż do machania rękoma rozciągnąłem główne mięśnie mojego ciała.  Przed podejściem do manekina wykonałem kilka kopnięć w powietrze na wysokości jego głowy. Kiedy byłem pewien, że trafie tam gdzie powinienem wykonałem krok do niego. Wykonałem kopnięcie z obrotem prawą nogą w głowę mojego "przeciwnika". Po trafieniu go zanim noga opadła zgiąłem ją w kolanie i wykonałem kopnięcie w klatkę piersiową po czym odskoczyłem. Po pięciu seriach prawą nogą zacząłem identyczny trening lewą. Po kilkunastu seriach czułem, że ruch ten wykonuję już ze sporą płynnością, postanowiłem więc poćwiczyć coś innego, ale przed tym położyłem się na trawie by odpocząć.

Po tym jak uporałem się ze wszystkimi moimi klonami stwierdziłem, że koniec z trenowaniem podcinania. Rozejrzałem się jeszcze po polu treningowym i podszedłem do najbliższego pniaka pokrytego słomą. Nie mając już pomysłów zacząłem po prostu naprzemiennie w niego uderzać i kopać. Po kilku minutach znalazłem swój rytm treningu. Starałem się przyśpieszać tępo z każdą minutą. Wychodziło mi to nawet nieźle, jednak po pewnym czasie moje ruchy stały się zbyt chaotyczne. *Pauza!*- krzyknąłem do siebie w myślach i w jednej chwili przestałem uderzać w pieniek. Położyłem dłonie na kolanach i odsapnąłem moment. Gdy mój oddech się uspokoił powróciłem do treningu. Teraz zacząłem jednak pewniej, gdyż wiedziałem już w jakiej kolejności najlepiej mi się uderza. Znowu jednak po kilku minutach moje uderzenia i kopnięcia stały się chaotyczne. Wtedy się powstrzymałem by ponownie odsapnąć i zmienić ćwiczenie.